you can find the test and its transcript here

IELTS 9 Listening 1

Text, section 2 & 4

Vocabulary  

IELTS 9, Test 1 Listening

قسمت چهارم

عصر همگی بخیر. خب، با برخی از دوستان میخواهیم در حوزه ی کارعملی بیرون بریم ، بجاست که جلسه ی امروزرو بپردازیم به  نظرات و ایده ها  درباره اینکه چرا گاهی گروهی از نهنگ ها و دلفین ها از دریا به سمت ساحل شنا می کنند و اغلب آنجا گرفتار می شوند و می میرند. پدیده ای که اصطلاحا به " خودکشی دسته جمعی" می شناسیم.

جایی که  قصد داریم بریم، متاسفانه ازاین قبیل اتفاق بارها رخ داده، مکان هایی که گاهی مواقع بالا آمدن آب اقیانوس ها به طور ناگهانی اتفاق می افتد و موجب سردرگمی این جانوران میشود ، هر چند نظریه های گوناگونی در مورد علل این پدیده ارائه شده است.

اولین بررسی این رفتار نهنگ ها را به حشرات و انگل ها مرتبط می داند. اغلب دیده شده که نهنگ هایی که خود را به ساحل می افکنند مورد هجوم تعداد انبوهی از حشرات قرار گرفته اند. مثلا داخل گوش نهنگ های مرده معمولا گونه ای از کرم یافته اند. از آنجایی که این جانداران دریایی به شدت به حس شنوایی خود برای جهت یابی وابسته اند؛ این نوع هجوم حشرات می تواند بسیار آسیب رسان باشد.

نظریه ی دیگر مربوط به مواد و ترکیبات سمی است که عامل مرگ تعداد زیادی ازجانداران دریایی می باشد. مطمئنا شما هم مطلع هستید، که بسیاری از سموم منشاء نباتی و حیوانی دارند. نهنگ ها هنگام  تغذیه به طورعادی از این ترکیبات مصرف می کنند اما خواه اینکه این سموم به صورت مستقیم یا غیر مستقیم در خودکشی و مرگ این جانداران چقدر تاثیردارد به میزان سمی بودن این ترکیبات بستگی دارد.

سال 1988، به عنوان نمونه، پنجاه نهنگ کوهان داری که  در امتداد سواحل شبه جزیره کاد خودکشی کردند مورد آزمایش قرار گرفتند و کشف شد که  از خوردن ماهی های تون مسموم شده اند  که به ترکیب شیمیایی ساکسیتوکسین ؛ سمی که برای انسان هم کشنده است ، آلوده بوده اند.

***    

نظریه پردازان دیگری بر این عقیده اند که بعضی از نهنگ ها به طور تصادفی در حین تعقیب شکار خود که به اشتباه  به طرف ساحل فرار میکنند؛  در سواحل گرفتار می شوند. سال 1955، دیوید تارستون نهنگ های نمونه ای را زیر نظر داشت که دریافت آنها بعد از تعقیب کردن ماهیهای مرکب کنار ساحل در ساحل گرفتار شدند. گر چه این نظریه  برای  بیشتر موارد خودکشی های دسته جمعی دلیل درستی نیست چون آزمایشهای انجام شده بر روی محتویات شکم والها نشان میدهد که بیشتر آنها موقع خودکشی چیزی نخورده اند.

نظریه های جدید دیگری هم خودکشی نهنگ ها را به انسان مرتبط می دانند. نگرانی رو به رشد این است که آلودگی های صوتی موجب بروز خودکشی های دسته جمعی نهنگ ها میشود. اصواتی / پازایت هایی مانند مواردی که با مانورهای نظامی ایجاد میشود می توانند دقیقا رابطه قابل توجهی  با خودکشی های اخیر نهنگ ها داشته باشد.

سال 2000 در باهاما، خودکشی دسته جمعی گروهی از وال ها با یکی از این موارد که آزمایشات استفاده از سیستم ردیابی زیردریایی بود ، به طورهمزمان اتفاق افتاد. چندین عامل وجود داشت که این خودکشی را از سایر موارد پیشترمتفاوت نشان می داد و همان محققین را به سوی جستجوی دلایلی تازه رهبری کرد. برای مثال، تمامی نهنگ های گرفتار شده در ساحل سلامت بودند. به علاوه اینکه با در نظر گرفتن اینکه به طور معمول این جانداران به صورت گروهی خود را به ساحل می افکنند، آنها در امتداد ساحلی به طول 38 کیلومتر پخش شده بودند.

و نظریه ی آخر به رفتار گروهی اشاره دارد، با این باور که پستانداران دریایی قادر به تشخیص راهبر بیمار یا سالم نیستند و به اشتباه رهبر بیمارگروهشان را به صورت جمعی دنبال می کنند و به سوی مرگ حتمی الوقوع روانه می شوند. این مبحث بسیار جالبی است از آنجا که این استدلال هست که نهنگ ها یی که بیشتر اجتماعی هستند-  نهنگ های دندان دار- بیشترین میزان خودکشی را دارند. این نظریه با شواهدی که سال 1994 از خودکشی دسته جمعی دلفین ها  بدست آمد، تقویت شد. آزمایشها بر روی دلفین های مرده این مطلب را فاش کرد که به غیر از رهبر گروه بقیه ی دلفین ها زمان مرگشان سلامت بودند.

بهرحال بسیار سخت است که بدون نظریه ای ثابت و قطعی درباره ی این پدیده کاری انجام داد فقط این را به یاد داشته باشیم هر جا و هر وقت می توانیم  به حیوانات کمک کنیم. شبکه هایی در کل دنیا به منظور امداد و نجات حیوانات و جمع آوری اجساد آنها دایر شده است . اگر شما علاقه مندید مطالب بیشتری راجب این شبکه ها بدانید و یا مایلید خودتان شبکه ای را راه اندازی کنید، من سازمان " پستانداران دریایی به ساحل زده" توسط  "جان کانر" را پیشنهاد میکنم  که برای شروع عالیه !